آیا زیاد عرق می کنید؟
واستلر به یاد دارد كه در سال چهارم ابتدایی همیشه بازوهایش را به بدنش میچسباند. او هرگز دوست نداشت دستش را برای جواب دادن به سوال بالا ببرد. تعریق بیش از حد باعث میشد حلقهای از عرق در زیر بغلش پدیدار شود...
به گزارش جوان امروز:حتی وقتی كه هوا گرم نبود. او تا زمانی كه 30 سالش نشده بود با دكتری در مورد اینكه بازوهایش همیشه از عرق خیس است صحبت نكرده بود. پزشك بعد از شنیدن مشكلش، با او در مورد «هایپر هیدروسیس» یا همان تعریق بیش از اندازه صحبت كرد و توضیح داد كه این بیماری به تعرق غیرقابل پیشبینی و بیش از مورد نیاز بدن گفته میشود.
سوفیا كه اكنون 36 ساله است میگوید: یك سری پیامدهای روانی هم وجود داشت كه به همراه این بیماری آمد. من نمیدانستم كه این مشكل ممكن است برای افراد دیگری هم اتفاق بیفتد. در آن زمان كه كلاس چهارم ابتدایی بودم، سعی میكردم خودم را از چشم دیگران مخفی كنم و با خودم میگفتم این چه مشكلی است كه برای من پیش آمده و فرد دیگری مشكل مشابه من را ندارد؟
در این مطلب متخصصین پوست در مورد تعریف تعریق طبیعی صحبت میكنند و اینكه اگر بیش از اندازه عرق میكنید، چه كاری باید انجام دهید.
چرا عرق میكنیم؟
دكتر «نوئل سلیش» استادیار رشته پوست در دانشگاه تورنتو میگوید: تعریق باعث كنترل دمای بدن و میزان آب بدن میشود. ما همیشه تا حدی عرق میكنیم، اما در محیطهای گرم، در طول ورزش یا در زمانی كه تحت استرس جسمانی یا روانی هستیم، تعریق به میزان قابل توجهی بیشتر میشود.
دكتر «دیوید پاریزر» استاد دانشگاه پوست دانشكده پزشكی ویرجینیای شرقی میگوید: ما بین دو تا چهار میلیون غدد عرقی در بدنمان داریم كه بر روی پیشانی، صورت، زیر بغل و كف پا متمركز شدهاند. آنها عرق تولید میكنند و عرق از طریق منافذ پوستی دفع میشود تا بدن ما را از گرم شدن بیش از حد محافظت كند. با تبخیر شدن عرق، پوست ما خنك میشود.
چرا بعضی از ما بیش از دیگران عرق میكنیم؟
دو نوع «تعریق بیش از اندازه» وجود دارد: تعریق بیش از اندازه اولیه، كه به خودی خود اتفاق میافتد و تعریق بیش از اندازه ثانویه كه توسط داروها یا سایر مشكلات پوستی زمینهای ایجاد میشود. در این مقاله به تعریق بیش از اندازه نوع اولیه پرداخته میشود.
دكتر سلیس میگوید: اكثر افرادی كه مبتلا به تعریق بیش از اندازه هستند، چهار برابر حالت طبیعی عرق میكنند. هر چند ممكن است این میزان بسیار بیشتر یا بسیار كمتر باشد. مشكل این است كه زمانی كه بدن آنها نیاز به خنك شدن ندارد هم عرق میكند. این افراد میتوانند افرادی آرام، خونسرد و بدون استرس باشند، اما باز هم بیش از حد عرق كنند.
محققان مطمئن نیستند كه چه چیزی باعث این اختلال میشود، اما پزشكان فكر میكنند شاید مشكلی بین ارتباط مغز با غدد عرقی وجود داشته باشد. به نظر میرسد كه غدد عرقی افراد مبتلا به تعریق بیش از اندازه، حساستر از غدد عرقی افراد عادی است. این مشكل در برخی افراد موروثی است. ممكن است تعریق بیش از اندازه در بیشتر افراد یك خانواده وجود داشته باشد. بیش از دوسوم افراد مبتلا به این بیماری، افراد مبتلای دیگری نیز در خانوادهشان دارند و به نظر میرسد این مشكل از آغاز بلوغ شروع میشود. تعریق بیش از اندازه یا «هایپر هیدروسیس» تمایل دارد خود را در چهار منطقه از بدن نشان دهد: زیر بغل، كف دست، كف پا، صورت و كف سر. اما تعریق بیش از حد میتواند در سراسر بدن اتفاق بیفتد. تعریق معمولا متقارن است؛ به این معنی كه هر دو طرف بدن به یك میزان تحت تاثیر غدد قرار میگیرند و عرق میكنند.
چه مقدار تعریق، تعریق زیاد محسوب میشود؟
برای تشخیص «هایپر هیدروسیس» لازم نیست كمیت تعریق را اندازه بگیریم، كافی است بفهمیم تعریق بیش از اندازه، كیفیت زندگی بیمار را تا چه حد تحت تاثیر قرار داده است.
ممكن است دو نفر، یكی دو برابر حد طبیعی و دیگری هشت برابر حد طبیعی عرق كند، ولی هر دوی آنها مبتلا به «هایپر هیدروسیس» باشند.
اگر بیش از حد به عرق كردن خود و راههای مقابله با آن فكر میكنید، به احتمال زیاد تعرق شما از حالت عادی بیشتر است، برای مثال فردی كه همیشه لباس تیره میپوشد و سه پیراهن یك شكل همراه خود به محل كارش میبرد تا با تعویض آنها تعریق بیش از اندازهاش را مخفی كند. بعضی از افراد حتی از حولههای كوچك و گاهی هم از نوار بهداشتی كوچك برای مخفی كردن عرق زیر بغلشان استفاده میكنند. آنها ممكن است یك شی مرطوب كنار دست خود بگذارند و به بهانه خیس بودن دستشان با همكارانشان دست ندهند!
چگونه از شر تعریق زیاد خلاص شویم؟
راههای زیادی برای درمان «هایپر هیدروسیس» وجود دارد. متخصصان پوست درمان را با تجویز ضدعرقها شروع میكنند. اگر این نسخه جواب نداد، پزشكان از درمان به وسیله امواج كوتاه الكتریكی روی مناطقی كه غدد عرقی وجود دارد، استفاده میكنند. روش دیگر تزریق سم بوتولیسم «بوتاكس» است، هر دوی این موارد باعث بلوكه شدن سیگنالهای غدد عرقی میشود كه عملكردشان تولید عرق است. زمان تكرار این درمان وقتی است كه تعرق زیاد مجددا شروع شود. اگر این درمانها عمل نكنند، داروهایی وجود دارند كه میتوانند عملكرد غدد عرقی را مختل كنند، اما باید در نظر بگیرید كه این داروها عوارض جانبی شدیدتری دارند. جراحی برای برداشتن غدد عرق یا قطع اعصاب غدد، آخرین راههای علاج محسوب میشوند.
به عنوان مثال خانم جوانی بود كه تعریق زیاد در ناحیه زیر بغل نداشت، ولی از تعریق زیاد كف دست و پایش رنج میبرد، برای درمان تعریق زیاد كف دست این خانم از بوتاكس و برای كف پایش از امواج كوتاه الكتریكی استفاده شد.
مام های ضدتعرق آلزایمر می آورند
دئودرانتها ترکیب هایی هستند که برای کاهش بوی بدن به کار میروند. دلیل این بوی بد وجود باکتریها در عرق بدن است...
دکتر محمدعلی نیلفروشزاده/متخصص پوست و مو و رییس مرکز تحقیقات پوست و سلول های بنیادی پاسخ می دهند:
وقتی زیر بغل با استفاده از صابونهایی با pH خنثی شسته میشود، پوست، pH اسیدی خود که معادل 5/4 تا 6 است را از دست میدهد و pH آن به حالت خنثی درمیآید...
باکتریها هم که تمایل دارند در محیط با pH قلیایی یا خنثی فعالیت کنند، امکان رشد و کلونی بیشتر پیدا میکنند. باکتریهای سوار شده روی عرق، از غدد آپوکرین و سلولهای مرده پوست و سلولهای مو تغذیه میکنند و باعث آزاد شدن ماده اسیدیای میشوند که باعث بدبو شدن بدن خواهد شد. موهای زیر بغل مانند یک فتیله رطوبت را از سطح پوست خارج میکند و پوست را خشک نگاه میدارد و در پیشگیری از تجمع باکتریها موثر است، بنابراین باعث پیشگیری از بوی بد عرق میشود.
اگر این موها بلند باشند، باکتریها را در خود نگه میدارند، از بین بردن آنها به کم کردن بوی بد بدن کمک میکند اما بعضی از افراد بهتر است از مام استفاده نکنند. تحقیقات نشان میدهد نمکهای آلومینیوم موجود در ضدعرقها، آثار مخربی بر تعدادی از گونههای موش یا سگ داشته است
دریافت مقدار زیاد آلومینیوم باعث بروز آلزایمر میشود اگرچه این ارتباط به معنی علت بروز آن نیست. آلومینیوم یک نوروتوکسین است و عوارض جانبیای روی سد خونی-مغزی دارد و باعث مستعد شدن فرد به آسیب DNA میشود. در موشهایی که روی پوست آنها آلومینیوم کلراید استفاده شد، افزایش واضح آلومینیوم در ادرار، سرم یا آلومینیوم کلی مغز یا مایعات جفت دیده شد. محققان، ارتباط ضدعرقها با سرطان پستان را نیز مورد بررسی قرار دادهاند. البته طبق نظر انجمن بینالمللی سرطان و جامعه سرطان آمریکا، این ارتباط هنوز مبنای علمی ندارد.
فیلیپا، عضو رسمی این انجمن معتقد است مواد اختصاصی در دئودرانتها به عنوان نگهدارنده وارد جریان خون میشوند یا در بافت پستان تجمع پیدا میکنند و با تحریک تولید استروژن، باعث رشد سلولهای سرطانی پستان میشوند، ولی این ارتباط علت و معلولی نیست و در مورد آن اختلافنظر وجود دارد.
از طرفی سازمان غذا و داروی آمریکا اعلام کرده است افرادی که دچار اختلال کلیوی هستند، نباید از ترکیبهای حاوی آلومینیوم استفاده کنند چون آنها را در معرض خطر پیشرفت اختلال فعالیت کلیوی قرار میدهد. آلومینیوم میتواند باعث بروز اختلالات التهابی مانند بیماری کرون شود، بنابراین اجتناب از تماس پوستی با آلومینیوم بسیار مهم است تا شانس بروز بیماریهای مزمنی مانند آلزایمر در آینده کم شود. به هر حال با توجه به اینکه مطالعههای کافی در این زمینه انجام نگرفته، منطقی است که در استفاده مداوم از این ترکیبها احتیاط یا از جایگزینهای گیاهی استفاده کنید.
راههای اصلی درمان و کنترل بوی عرق
سندرم "تریم تیلامنیوریا" عامل بوی نامطبوع بدن در بسیاری از افراد است.
پژوهشگران علوم پزشکی می گویند نتایج یک تحقیق جدید نشان می دهد برخی افراد که بدن آن ها بدون دلیل بو می دهد، احتمالا به نوعی اختلال ژنتیکی غیرمعمول مبتلا هستند که "سندرم بوی ماهی" نامیده می شود.
به علت زیاد از حد بودن ماده ای به اسم تری میتل آمین بوی آمونیاکی تند و بسیار تیز و زننده ایجاد می کند که شبیه به بوی ماهی گندیده است و به همین جهت این بیماری را به اسم سندرم بوی ماهی نیز می نامیم که به علت اختلال در یک آنزیم است که یک آنزیم خاصی در بدن مختل می شود و این بیماری ایجاد می شود .
سندرم "تریم تیلامنیوریا" ( Trimethylamine ) عامل بروز آن تولید و انتشار مقادیر زیادی از ترکیب " تریم تیلامین" (TMA) از بدن است.
TMA زمانی تولید می شود که فرد غذاهای غنی از نوعی ماده خاص موسوم به کولین را مصرف و هضم کند. این ماده در ماهی های آب شور، تخم مرغ، جگر و حبوبات خاص مثل سویا و لوبیای قرمز موجود است.
افرادی که به این اختلال متابولیکی مبتلا هستند حتی با وجود رعایت کردن مسائل بهداشتی بازهم بوی نامطبوعی از بدنشان تولید می شود.
پائول وایز نویسنده اصلی این مقاله و از متخصصان مرکز حواس شیمیایی مونل درفیلا دلفیا تأکید کرد: این سندرم پیامد های روانی و اجتماعی قابل ملاحظه ای برای فرد مبتلا می تواند در پی داشته باشد اما در عین حال هم تشخیص آن بدون آزمایشات خاص معمولا دشوار است.
این سندرم در واقع حاصل بروز نواقصی در یک ژن موسوم به FMO۳ است. وقتی این ژن دچار نقص شود بدن نمی تواند متابولیسم ماده TMA را به درستی انجام دهد. در حالت عادی اگر این ماده درست متابولیسم شود ترکیبات حاصل از آن عاری از بو خواهند بود اما با وجود اختلال در ژن FMO۳ متابولیسم کامل انجام نمی شود و ترکیبات بودار از بدن پراکنده می شوند. برخی از افراد این ژن معیوب را زا والدین خود به ارث می برند.
راههای اصلی کنترل بوی عرق:
۱٫ بعد از شستشو بدن خود با صابون آنتی باکتریال، بدن را بطور کامل خشک کنید. سپس بلافاصله از مامهای ضد عرق زیر بغل استفاده کنید. لازم به ذکر است که دئودرانتها به تنهایی ضد عرق نیستند و فقط مانع از انتشار بوی بد ناشی از باکتری میشوند. مامهای ضد عرق معمولا حاوی ترکیبات خوش بو نیز هستند.
۲٫ زیر بغل خود را همواره خشک نگه دارید. باکتریها به سختی در مناطق خشک بدن زنده میمانند.
۳٫ محلول آب اکسیژنه میتواند بسیاری از این باکتریها را نابود کند. برای این منظور یک قاشق چایخوری آب اکسیژنه ۳% را در یک فنجان آب معمولی حل کنید و روزی ۳ بار این محلول را به زیر بغل خود با پنبه بمالید.
۴٫ اگر در محل کار خود زیاد عرق میکنید، حد اقل هفتهای دوبار لباسهای کار خود را بشوئید. با این کار از تعداد باکتریهای اولیه تکثیر یابنده در عرق کاسته خواهد شد.
۵٫ پرهیز از مصرف غذاهای چرب و ترکیبات بودار مانند سیر، پیاز و ادویههای معطر. این ترکیبات بودار به منافذ غدد عرق هم دسترسی مییابند و بوی عرق را تغییر میدهند.
۶٫ در موارد هیپرهیدروزیس (افزایش میزان عرق بدن) با پزشک خود مشورت کنید. راههای بسیاری برای کنترل میزان تولید عرق وجود دارد که بر اساس میزان تولید آن، راه درمان هم تعیین میشود.
۷٫ موهای زیر بغل و کشاله ران را بطور مرتب بتراشید. وجود مو در این منطقه مانع از مرگ باکتریها در هنگام خشکی پوست میشود.
نظرات شما عزیزان:
ادامه مطلب